Rol gereði deðildi
yürekten söylüyordu
inanýlmadýðýný sanýp
tekrar tekrar
üstüne basarak söylüyordu
’SAHNEDE ÖLMEK ÝSTÝYORUM’
ve o gün geldi iþte
sahnede olduðundan
gözümüzün önünde olduðundan
habersizdi belki de
oysa biz izliyorduk
sevenleri izliyordu
son anýnda
aðlatacaðýný sandý belki de
oysa yine güldürdü bizi
ölümünü bile alkýþlýyoruz
yazýlmayan bir oyunun
son sahnesinde
doðaçlama oynadý
kalçasýný kýrýp
hastahaneye gitti
ve yine yaptý yapacaðýný
’ELVEDA’ deyiverdi ansýzýn
sahnede öldün iþte
SUNA ABLAMIZ
bizim sahnemizde
gönül sahnemizde
ve þimdi yüreklerimizin
sana ayrýlan yerlerinde
YAÞAYACAKSIN
(Deðerli sanatçý Suna Pekuysal’a Allah’tan Rahmet Diliyorum)
Fikret TEZAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.