BE GÜLÜM

BE GÜLÜM

Karýn yaðýþýný izlerdik uzun uzun
pencereden bir zaman
Daðlarýn yamaçlarýna yamaçlarýna
üfürüp yýðýyordu karý rüzgâr
Výzz výzz diye esiyordu soðuk
iliklerimize kadar iþliyordu
Sonra kar topu oynadý çocuklar
cývýl cývýl gülüþe gülüþe be gülüm

Sonra ilkbahar geldi
kuþlarda bir telaþ bir telaþ
cývýl cývýl yuva kurmaya baþladýlar
Oðlak kuzu çayýra çimene doðdu
arýlar výzýr výzýr aðaçlara çiçeklere daldýlar
Doða yeþilleniverdi
herkeste her yerde bir hayat telaþý
baþlayýverdi be gülüm

Sonra yaz geldi
kimi çalýþtý karýnca gibi
kimi de yattý ayný benim gibi
tembel tembel
Ekildi biçildi toplandý
meyveler al al oldu tatlandý
Nasýl geçti zaman su gibi
anlayamadýk be gülüm

Þimdi sonbahar geliverdi
Hatayda yangýn çýktý
Kuru yaþ yandý bütün aðaçlarý
hayvanlar çýðlýk sesleri göðe yükseldi
Duymadýk duyamadýk onca caný
yakmasalar olmaz mýydý

Zaten güz geldi bak
birer ikiþer düþüyor
agaçlarýn yapraklarý
Ayný hayal bahçemiz gibi
düþüp karýþýyor aðlayarak
çatýr çutur galezleri topraða

Ayý yýldýzlarý bile seyretmiyorum
uzun uzun gelmiyor içimden
Soðuk havalar giriyorum içeri
örtüyorum kapýyý
Çöküyor öylesine bir zifiri karalýk
karanlýðýn en kuytu köþelerime
akýyor içime yalnýzlýk

Artýk dönsen olmaz mý be gülüm
Kaçýp bizden giden zaman
en büyük piþmanlýk

H.Gürbüz 10.10.2020.

Sosyal Medyada Paylaşın: