Adı Pembe
Bir gariptir kýzýn adý pembe.
Okuyamadý.
Hayatta okuduðu tek bir roman vardý,
Onun adý da bitmeyen çilem.
Gülmesini bilmez, gülen herkesi deli sanýrdý.
Ýstemesini de bilmezdi ama bir seferinde nasýl olduysa istedi.
hani ben de karýþayýmda ellere öyle,
deðiþsin bir þeyler nasýl deðiþirse.
hadiiiii.. dileði olmazmý!
Otuz sekizlik Pembe, soluk dileðini yakalar son trende.
Beyaz atý yoktur ama olsun,
hiç deðilse kendisi ata benzemez vahit’in.
Tutarlar bir Apartýman altýný, yaparlar düðün salonu.
Köþeye koyarlar Nermi’nin döþediði çiçeði,
üzerinede yazarlar hani nam olsun diyerek Kütahya Valisi
Pembemiz giyer komþu kýzýndan aldýðý bol gelinliði,
Baþlar düðünümüz fukaranýn en þanlýsýyla.
Oyunu da bir gariptir gariplerin,
Neyse geçer utana sýkýla.
Kafalardaki en heyecanlý kýsým taký merasimi.
Buda cýlýz geçer, fakirin takýsýný fukara takar.
Ana babanýn takýsýda sahte iki bilezik bir gerdanlýk.
Üçüncü sýnýf meþrubatla yenilir kurabiyeler.
Davetlilere pasta sözü verildikten sonra,
biter pembe’nin düðünü ve baþlar asýrlýk hüzünü.
Kafiyemi? unutmadýk ama pembe’nin ricasý,
Þiir oldu garipliðimiz abi bari þarký sözü olmasýn
Ýsmail Hakký Naganlu
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.