BİR MASAL
BÝR MASAL
Ahmet hocam dedi
Bir hikaye masal yaz
Kendi kendime dedi ki
Sen ancak bu
Ýðne ile kuyu kaz
Baktým þöyle gönül heybeme
Bir varmýþ bir yokmuþla baþlasam mý söze
Ama sözlerim hep biz bize
Kalemden baþlayalým evvela
Lakin sivri söz baþa bela
Aslý astarý aðaçla aðaçlaþmýþ kömür
Kara yazar bazen de
Çektirir insana bir ömür
Kah sevdayý dile getirir
Kah dert olur baþa insan bitirir
Yoðurur insaný aþk potasýnda
Evirip çevirip
Halden hale getirir.
Bazen de dil olur
Okuyan anlayan topluma
Sestir kalem aslýnda
Ezilen horlanan mazluma
Bazen de kýrýlýr kalemin de
Yazdýðýn kelamla boynun dar aðacýnda
Bir aðaç can verir
Bir aðaç can alýr
Can candan geriye
Bir kalemin kalýr.
.
Yaz der deli gönül yaz
Ýþte önün de bembeyaz kaðýt
Onu aslý da bir aðaç
Belki de öðütülmüþ söðüt
Yazdýklarýmý
Ýster nasihat say
Ýstersen bir aðaçtan öðüt
Yaþ iken ayýrdýlar gövdemle baþým
Görmediler akarken gözümden yaþým
Doða deðil insanlar benim düþmaným
Gözyaþým kah kalem kah kaðýt kah aðýt
.
Hadi el ele verin kaðýtla kalem
Ýnsana cennet sunar yemyeþil alem
Þu âleme hizmettir en büyük çilen
Gözyaþým kâh kalem kâh kaðýt kâh aðýt
.
Yemyeþildim yoktan yere yaktýnýz
Zevk i sefa ile kora baktýnýz
Doðaya zulüm mü sizin yaptýnýz
Gözyaþým kâh kalem kâh kaðýt kâh aðýt
.
Dilsiz mi sandýnýz dil olan beni
Kaðýt kalem oldum oku yaz beni
Sal olurum sana unutma beni
Gözyaþým kâh kalem kâh kaðýt kâh aðýt
.
Hepimizin aslý topraktýr toprak
Ýzinsiz düþer mi sorarým yaprak
Erol görevindir aðacý yazmak
Gözyaþým kâh kalem kâh kaðýt kâh aðýt
.
Sanma bu masal buraya kadar
Yazacaðým dünya derdi bir kaç fasýl
Ýnsaný yazmalý insaný asýl
Söze nereden baþlayayým nasýl?
.
Diyelim ki bu yeþil ormanlar bize hayat veren
Bilmeyenin akciðeri
Ya bizlerin onlar olmasa biz ne yapabiliriz ki
Nefes almamýz mümkün mü
Mümkün mü Bir saniye ayakta kalmamýz
Ama ne mümkün biz insanýz
Kadir kýymet bilmez
Sýrf bir rant uðruna yakarýz
1000 yýlda oluþmuþ ormaný
Kondururuz oraya
Yan bir villa
Ya da 5 yýldýzlý bir otel
Paralar gelecek paralar
Keyfin gýcýr
Ranttan çok kazandýn bu aralar
Elhamdülillah diyen soytarý
.
Ne güzel þeysin be hey orman
Sen üret tüketeyim sorman
Kaðýt kalem de senden ama
Yazdýðýn insanlýða ferman.
.
Dostlar sanmayýn burada bitti bu fasýl
Bundan sonra kaðýt kalem ne yazar asýl
Ben de bilmiyorum ki ne yazacam nasýl?
Tüm mesele masalý tamamlamak asýl !
.
FASIL 2
Bir varmýþ bir yokmuþla baþlasak mý þu ikinci fasýla
Ýnsan denen varlýkta nefis var BEN der kasýla kasýla
Mevzunun kenarýnda dolaþýr gelmez konuda asýl a
Der ki kalem sorunlar çözülür inan yazýla yazýla
.
Düþünsek kendimizce dünyada olup biteni
Bir deve bile yer o dikenli geveni
Sorgula düþün
Nedir yeryüzünde yaþamanýn nedeni
Bak evrene
Hiç bir canlý cansýz boþa deðil boþa
Ýstersen soru Sor
Dilsiz kayaya taþa
Anlatsýn sana hikmeti sebebi
Onun da bir ömrü var
Söyler sana
Ýnsanlýktan gayrý yok ki ebedi
.
Dað idim rüzgar yaðmur vurup eritti
Bedenimde bin bir nebatý diriltti
Soðuk sýcak vurdu un ufak çürüttü
Kum oldum fýrtýna sahraya yürüttü
.
Taþ mý sanýrsýn þu cansýz bedenimi?
O taþ ki sarar yaþadýðýn evreni
Ýnsanýn toprakta yaþamý devraný
Kum oldum fýrtýna sahraya yürüttü
.
Gezsen de þu alemi diyar diyar
Ýnan þu dünya da var olan her madde
Sen de de var
On sekiz bin alem dönerken bir merkez de
Atom elektron nötron proton var herkes te
O yemyeþil aðaçta oksijen
Alýp verdiðin her nefeste
Ýnsanoðlu kamillik mi ararsýn
Onuda bulman kolay
O da insan olan da gönül denen kafeste
Gelin canlý cansýz kurt kuþ
Can olalým hep birlikte
O zaman dümdüz olur bize hayat denen yokuþ
.
Paylaþ þu dünyada her tür nimeti
Yaratýlan her canýn var hikmeti
Kimi taþ kimi de insan sureti
Cansýz sandýðýn da gör sen hikmeti
.diye baðlasak sözü
Belki 3. Fasýl da buluruz biz bizi
.
Nitekim geldik bizde sonu gelmez fasýla
Kaðýt kalem dil olur insanca gelsek asýla
Dünya çýkarý için insan da yitmiþ pusula
Yaþamý bilmez insan dinle dil olan sesi
Sen yaktýkca ormaný alamazsýn nefesi
.
Aklýmýzý baþa alsak ta düþünsek
Toprak veriyor insana hayat
Bunu bir bilsek
Gün gelir de biter yaþam
Her ne kadar da BEN dersek
Çaldýðýmýz kainattan
Ölünce geri versek
Ýnsan bu
Verdikçe alýr topraktan
Dünya için uzaklaþtý
Ýnsan olmaktan
Benlik o kadar kötü ki
Utanýr dalda bir yaprak olmaktan
Belki yaprak senden daha ulvi
Yapar dünya için verilmiþ iþi
Kah bir kuþa yuva
Kah bir kurda yorgan olur
Erir çürür bir bitkiye can olur
Bazen de düþtüðü topraktan bir aðaç olur
Ey kainatta yaratýlanlarýn yücesi
Sen de doðar büyür yaþarsýn
Ölür toprak olur bedenin
Üretemedinse þu dünyada
Bence sen
O aðaç denilen
Kaðýt kalem olan dan daha cücesin
.
Bu son fasýl insan nasýl bitmeli?
Yaþayan insaný hep düþünmeli
Oksijenin yokluðu eceli
Doðayý insan katletmemeli.
Erol Avcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.