Yine terkediyorum Ýstanbul’u, Yine özleyeceðimi bile bile, Bohçamda karmaþýk düþünceler, Üzerimde geçmiþten kalma yorgunlukla, Terkediyorum Ýstanbul’u...
kalabalýklar arasýnda yalnýzlýk, Yalnýzlýklar arasýnda karmaþa, Kendimi maviye karýþtýrmaya, Çay bahçelerinde gezinmeye, Yaz günü düþüncelerimi serinletmeye gidiyorum, Ve Ýstanbul’u terkediyorum...
Yüreðimi sökesim var yerinden, Düþüncelerimi bir güvercin gibi, Gökyüzüne salasým var... Bazen Karadeniz’e, Bazen de Ýzmir’e gidesim var... Bir de Ýstanbul’u terkedesim...
Ömer DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerDemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.