Priz Başında Aşk
Uzaktan sevmek.
Biliyorsun;
Bunun nasýl bir þey olduðunu.
Uzaktan sarýlmak,
Uzaktan dokunmak,
Uzaktan koklamak...
Sen; hem vardýn, hem yoktun...
Telefonumun içindeydin.
Aramýzda kilometreler vardý
Ama ben sana sarýlmayý baþardým.
Kalbine dokunabildim,
Ruhunu koklayabildim.
Sen; hem benimdin, hem deðildin...
Her gün yanýndan yüzlerce insan geçerdi
Hem de yüzüne bile bakmadan!
Oysa ben seni biraz daha fazla
Görebilmek için;
Prizin baþýnda saatlerimi geçirirdim.
Sen; hem gerçektin, hem hayaldin...
Çoðu zaman gerçek olduðuna inanmazdým
Bütün bunlar, bu duygular hayal gibiydi.
Ama sadece bir mesajla
Kalp ritmimin hýzlanmasý
Hayal olabilir miydi?
Kafamýzda imkansýz binbir soruyla,
Aramýzdaki saçma kilometrelerle,
Elektrik kesintilerine ettiðimiz küfürlerle,
Yan yana olamadýðýmýz her güne lanet ederek,
Geceler boyunca birbirimizi gelecek hakkýnda avutarak,
Yýllarýmýzý yitirdik...
Ama ben artýk buna dayanamýyorum,
Mesafeler bitti dediðimiz anda,
Araya giren kilometrelerden çok yoruldum.
Tenini hayal etmek tüketti beni.
Nolur anla beni, seni azad ediyorum,
Artýk prizden uzaklaþabilirsin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.