Cam

Bize baktýðýmda erken
Ellerine geç, ismine yakýn
Belki bir kasýrganýn ortasýnda
Sönme vaâdinle yanmýþým
Günleri, adýmlarý, bir daðýn yamacýný
Enleminin biricikliði, vazgeçilmezliði
Olmamýþ gibi
Oldurmuþ gibi
Ne de çabuk siliniyorum gölgenden
Mizacým olduðundan demek
Bir kalem yapýþtý elime
Þiir diye bir þeyler oluyor yine
Sesi nehir, nehiri saz
Yemyeþil bir çayýr gözünde
Ekinler boy verir hayalimde
Eþsiz kelimelerden evi
Sýcacýk dili
Kelâmý kuvvetli
Ruhuna çiçekler ekilmiþ yar
Yarim, güzel sözlüm
Evreninde bir orman açar
Haber vermeden
Yine demeden geldi yangýn
Vardýðým yollar yoksul
Rüya bizdi, bizsiz hayat imlâsýz
Yarab, sen verdin sen al
Tacým ýþýktan, tamamlandým sustan
Yok, yokluk ey Tanrým
Baþtan sona, sondan ufka bakan
Ellerim boþ, ben bensiz
Sensiz ben gayri hazan
Yok baþka bildiðim
Maðlub ölçeðiyle bir terazi
Su, sustu kefenine
Ben, ölümün ayaðýna her gün kapanan
Artýk kumlar bütününe biçare
Gittiðin gündür sebebi!
Batþeba’nýn kalbi camdan
Sessiz semer vurur alnýna
Ve o derin kesik kanamadan
Yok dur demek!


Sosyal Medyada Paylaşın: