Yýllardýr kalp kavuran sevda güneþindeyim; Nasýl yanmam, nuruna koþan bir pervaneyim. Hayali cihan deðer bir aþkýn peþindeyim; Bu aþkla yazýp çizen, coþan bir pervaneyim.
Derler ki sevmek Cennet, hasret çekmek cehennem; Derler ki kalp sevdikçe ruhunda eksilmez gam; Derler ki aþk heyecan, ayrýlýk sancýlý dem; Demek ki ben yandýkça piþen bir pervaneyim.
Biliyorum aþýðýn fýtratýnda yanmak var; Güneþini düþlerken yýldýz gibi sönmek var; Bir kardelen misali, kar altýnda donmak var; Bile bile engeller aþan bir pervaneyim.
Coþari, bu yol çýkmaz! Bilmesine bilirim, Yol engelli, dað karlý, yarý yolda kalýrým, Vuslata ermesem de bu uðurda ölürüm, Yanmak için yollara düþen bir pervaneyim.
26.09.2020/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.