MEKTUPLARINI OKUDUKÇA...

Eski bir evin sýcaklýðý gönlümde umutla filizlenir
Ýçimi ýsýtýr çayýyla, kahvesiyle, muhabbetleriyle
Nice hatýralarýmý barýndýrdý cumbasýnda
Sevdaya mektuplar yazýldý terasýnda derin aþkla
Þimdi kabuk baðlamýþ yaralarým kanar
Hicranlý gecelerim derin iç çekiþlerle deþilir
Sandýða kilitlediðim mektuplarýný okudukça çökerim...

Yaðmurlu nisan akþamlarýnda bakarken penceresinden
Hislerim sýrýlsýklam, taþarým yalnýzlýðýn nehrinde
Duygularým akýp gider mavi okyanuslara
Baðrýmda alev alev yangýnlarýn lâvlaþýr
Deprem faylarým harekete geçer gözyaþlarýmla
Ah! Bitmiyor tükenesi ayrýlýklar
Avuntularla geçiþtiriyorum sensiz nice mevsimleri...

Geçmiþ yýllarý solurum seni anarak anason kokularýnda
Bir aþk þiiriyle efkarlanýr, coþarým sokaklarda
Anýlarýn bir bir düþer gözlerimin önüne
Masmavi hayallerim gökyüzünde yýldýzlaþýrlar
Kalbime düþen cemreler geleceðimi umutlandýrýr
Günü geldiðinde bilmem nasýl anlatýlýr sana tutkularým
Ay’dan da güzel bir eceye kendimi nasýl kabul ettiririm?..

Zafer Direniþ
...

08 Ekim 2020 Perþembe

Karabulut
Sosyal Medyada Paylaşın: