kendine sor deyince içimin çýkýlmazýnda bir çýðlýk koptu
incittiðim bir karýnca var miydi bir olukta söndürdüðüm bir ýþýk kalmýþ mýydý dorukta hangi çiçeðe gölge ettim de kurudu yaprakta öyle yol üstü geçip gitti beni býraktý ayakta
utansam mý aðlasam mý bilemedim bir anda baktým saðýma soluma iyi ki kimse yok ortada her þey çok güzeldi daha dün elleri avuçlarýmda çay simit sohbet etmiþtik tatlý mýsralarda
ne kötü bir huyum var sevdiklerime sýrt çeviremiyorum
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.