Bu ne biçim sevda, bir türlü bitmez
Büyüdükçe yaram, kanýyor anam.
Onunla her aným, aklýmdan gitmez
Dur dedikçe bu göz, akýyor anam.
Her yolu denedim, ama olmadý
Unutmak istedim, beynim almadý
Kalbe girdi bir kez, inan çýkmadý
Sön dedikçe bu köz, harlýyor anam.
N’olurdu vefasýz, vicdana gelse
Kalbimde saplanan sevdayý bilse
Ona olan sevgim, yüreði delse
Gül dedikçe bu yüz, gülmüyor anam.
Çekilir mi bunca, aðrý, sýzýlar
Biter mi yazdýðým, onca yazýlar
Bilmiyorum bana, ne tür nazý var
Yâr dedikçe bu kalp, kanýyor anam.
Var gel aðlamaktan, gözüm körleþti
Bendeki bu sevdam, kalbe yerleþti
Sevdikçe acýlar, dertler birleþti
Git dedikçe bu kor, gitmiyor anam.
Bu nasýl sevdaymýþ, ben bilemedim
Ben böylesine dert, acý görmedim
Ondan baþkasýný, böyle sevmedim
Sev dedikçe bu yâr, sevmiyor anam.
Hep çekecek miyim, bu kederleri
Ýnan ki kaldýrmaz, kalbim dertleri
Düþündükçe geçen, bu zor günleri
Çýk dedikçe bu can, çýkmýyor anam.
ADALETÝN SESÝ
9-7-2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.