seni anýyor ve seni arýyorum aðlayan bulutlarýn altýnda geçiyorsun nefesimden iklimler mevsimlerin nefesinden geçtiði gibi
gün batýmýnda ölüyor güneþ kayboluyor yakamoz ve deniz bir pupa yelken oluyor umutlar geziyor gönlümün denizinde soðuk yüzünü gösteriyor kýþ karlý bir daðýn sýrtýnda
yere serpilmiþ korkularýmla düþüyoruz Ýsimsiz iklimlere düþlerimiz toplatýyor daðýlan sýcaklýðýmýzý ve uzaklýðýn bana el sallýyor
rüzgar taþýyor yapraklarýný eylül’ün ekime teslim edercesine þimdi tan vaktinin yalnýzlýðýnda gözyaþým damlýyor öptüðüm gökyüzünden