BÜYÜDÜ ŞEHİRLER

Küçüktü köylerimiz.
Herkes herkesi tanýr,
Yaralar hemen sarýlýrdý.
Sofralar fakir gönüller zengin
Gelene bir tas çorba konurdu.

Küçüktü köylerimiz.
Büyüktü yürekler
Koþardýk düðüne,bayrama
Tutardýk iþin bir ucundan.
Görünce selam verilir
Baða bahçeye sebze
Gönüllere sevgi ekilirdi.

Küçüktü köylerimiz.
Ana ata eþ dost sayýlýr sevilirdi
Ýhtiyacý olana yok denmez verilirdi
Kapýlar kitlenmez çat kapý gidilirdi.
Ýnsanlar hayvanlar karþýlýksýz sevilirdi

Büyüdü þehirler yok oldu köyler
Yok oldu hal hatýr yok oldu sevgiler
Yok oldu saygý yok oldu güven
Tanýmaz olduk kapý komþumuzu

Büyüdü þehirler yok oldu köyler
Tarla bað ekilmez düven sürülmez
Þehirler yakýn olsada sýlaya gidilmez
Köyler de hüzün kapýda kilit
Gelsende artýk o eve girilmez oldu

Büyüdükçe büyüdü þehirler
Yalnýz kaldýk milyonlar içinde
Bir telaþ ki nedense hiç bitmez
Günler ayný ama zamansa yetmez
Kazanç yetmez emekse para etmez oldu

Büyüdü þehirler
Büyüdü çocuklar oldu genç
Bir kuru sevda peþine takýlýp
Bir acý rüzgarla dört yana savrulduk
Sosyal Medyada Paylaşın: