UNUTMAM SANMA

UNUTMAM SANMA

Gözlerimin derinlerinde boðulursun...

Karanlýklara bakamaz korkarsýn þair.

Ellerimi tutamazsýn, haþâ tenime... dokunamazsýn,

Yüreðim yerinde dursun.

Arkamdan gelmeye meyletme...

Ayak izlerimde kaybolur, kendini bulamazsýn.

Boþuna uðraþma aklýma sýzamazsýn...

Yaþamadým daha önce böyle aþk acýsý deyip...

Baþka gönüllere yelken açansýn...

Gittiðim yol zorludur...

Sen zoru sevmezsin bir gönüle sýðamazsýn...

Yarenlik edemezsin, heybem aðýrdýr taþýyamazsýn.

Batýnýmda yoktun, zahirim olamazsýn.

Bu kadar güvenme yüreðine demiþtin

Güvendim, her dem asi yüreðime...

Ýhanet etmez sahibine

Oyuncak etmez benliðimi, sevgimi,

Çapkýn þýpsevdilere...

Kendini bilmez iki satýrlýk kaleme.

Henüz çýktý yastan,

Karalarý henüz soydu yüreðim

Gelme üstüme üstüme

Nadasa býraktým...

Gönül türbeme gömdüm

Sulamayacaðým gözyaþlarýmla

Büyütmeyeceðim asparagas kelimeleri.

Çorak kalp çatlaklarýmdan sýzsa da kan damlacýklarý...

Çok anlam yükleme kendine unutmam sanma þair...

Unuturum her gönüle destursuz misafir olanlarý.

Sanýrsýn ki duamýn aminisin...

Yok öyle,

Benim sanmam her gördüðüm ýþýk hüzmesini.

Loþ ýþýklarda hüznümü de sevgimi de yanýma alýp yol almasýný da bilirim...

Uçurumdan atlayýp kahramanlýk vakt-i deðil !

Tutamýyorum yaþýmý akýp gidiyorken,

Yýllarýn ardýndan kaybolmak istemiyorum
Þair.
Sosyal Medyada Paylaşın: