Bak uyudu yine yeryüzü Yerini bana býraktý Bulutlar görevlerini devrettiler bana Aðlýyorum Bir köþeye çökmüþ sessiz sakin duran Sokak çocuðuyum sanki Ellerim üþüyor Nefesimle ýsýtýyorum Kalbim üþüyor Isýtacak kimseyi bulamýyorum Sanki bir sokak kedisiyim Hayatýn bütün kötülüklerinden Zorla sýyrýlmýþ Ve korku içinde yaþayan Geleni inceleyen Gidenin ardýndan baka kalan Yeryüzü uyuyor bu saatlerde Kimsesizliðin sesi kulaðýmda Ben saðýr oluyorum Verilen görevi yerine getiriyorum Aðlýyorum Sabah olmaya baþladý Yeryüzü uyanýyor Gitmeliyim Þimdi sahte gülüþlerle Güneþleyim Yavaþ yavaþ doðuyorum Çoktan ölmüþ olmama raðmen Yeryüzü uyandý Aydýnlýk deðilde gerçek karanlýðýn içindeyim þimdi Gerçek ýþýk saçýyorum sahte insanlara Ben çok yoruldum En iyisi Gece bitti sen baþla
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mrve Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.