Hepimiz bir filmbazýn köpekleriyiz tencereden direksiyonlarýmýz mazota ben sana mecbur deðilim diye yazýyor son anýna kadar seyirsel asla þiirsel deðil rakamlarýn alt alta yazýlmasý rakamlardan kasýt cansýzlaþmamýzýn serüveni bize doðrudur çürük bir ozan havasý katýyor oysa azgýn doðalý kurtçuklarýmýz her þeyi bok parçasýndan daha beter duruma eriþtiriyor annelerimizin o beðenmediðimiz eriþtelerinden uzakta bir çölün en sulu yerinde biz olsa olsak sinemayýz dijitala indirgenmiþ Hamletlerin týrnak aralarýnda bir kum tanesi oranýnda deðerli bir film þeridini yakmakla bir film karesini yakmayý denemek arasýnda barbarlýk tarihimiz kadar mesafe bizi sadece kimyasal bir bileþik haline getirmekle yetiniyor aðaç yapraklarýndan giydirilmiþ öksürüklü sinemanýn sonrasý bizim vefalý kurtçuklarýmýzýn diþ seslerinden bir kulak çýnlamasýdýr adeta geçinmiyor ve geçirmiyor deðilim bu kurak herkese uzak içimden kulaklar kimin için çýnlýyor sizden bir tencere istiyorum kaçmakla kaçýrmak arasýnda yere uzatýlmýþ cenazemden uzaklaþmak için...
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.