Akıbet
Akibet demiþler sona, bilinmez.
Bir perde ardýnda saklýdýr bekler.
Dikilmiþ perdeye meraklý gözler,
Kim bilir ki yarýn ne görecekler?
Yol alýr dünyada ömür araban
Esersin yaðarsýn sen de bir zaman
Herþey týkýrýnda sandýðýn bir an
Düzenin bozulur ansýzýn tekler
Bekleyiþ sonsuz bir ufuk misali,
Yaklaþtýkça kaçar hemen hayali,
Bir tohum gibidir dünyanýn hali,
Tohum çatlamadan açmaz çiçekler.
Dünya þarký söyler gitme kal gibi
Mala, mülke, sonsuz zevke dal gibi
Örter çirkinliði gece þal gibi
Karanlýklar hangi günahý saklar.
Yýllar, saçlarýmý aðartan yýllar,
Sizin eseriniz alnýmda yollar,
Avutmuyor beni yalancý fallar,
Her zaman umudu umuda ekler.
Doðru tek, deðiþmez, deðiþse zaman,
Saatler tak diye durduðu bir an,
Daðýlýr atiye çöken bu duman,
Fallar susar dile gelir gerçekler.
Akibetim olur hayýr ya da þer
Saf saf olur dostlar ikiþer üçer
Kabrimde melekler ne sual eder
Sevabým cürmümü ne kadar aklar...
Dostlar beni kara topraða gömer
Gelir börtü böcek cismimi emer
Muazzeb ruhum bir Fatiha umar
Kimbilir hangi dost kabrimi yoklar....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.