İşin Sırrı

Þehre hep bu tepeden, bakýp durdum günlerce
Bir yýðýn beton duvar, baþka bir þey görmedim
Manzara deðiþimedi, ne gündüz ne de gece
Býrakýp çekip gitim daha fazla durmadým

O büyülü güzellik bir anda yitip gitmiþ
Ne kýzýl gonca gülden, ne bülbülden eser var
Meðer ki iþin sýrrý, birlikte bakmak imiþ
Yeþil yapraklar solmuþ, uzaða kaçmýþ bahar

Gelirsen eðer bir gün, o tepeye çýkalým
Gör, nasýl yeþillenir kuru dallar aniden
Delice heyecanla, gülen gözle bakalým
Bahara kucak açýp sarýlalým yeniden

Filiz verip yeþersin, çiçeklensin dallarýn
Kuþ sesleri çýnlatsýn, yeni baþtan her yaný
Þen þarkýlar söylesin, suskun kalan dillerin
O an durdurabilsem, akýp giden zamaný

Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın: