ANKARA AŞKTIR

Soðuk olur Ankara akþamlarý.
Diline küflü þarkýlar öbeklenir,
Kestane kokusu her bir yerde,
Ve Kýzýlayýn kaldýrýmlarýný yalar ýslak parmak uçlarýn,
Köþeyi dönmeden davet eder,
Starbucks’ýn o mis gibi kahvesinin kokusu.

Ýçinden yavaþça düþünürsün,
Bunun üzerine ne iyi gider?
Çiftlik dondurmasý ,e dondurmada baklavasýz olmaz,
O zaman uðramalý dersin Hacý Babaya.

Sonra bir inanç furyasý eser deli baþýnda,
Bir dua, bin bela savar düþüncesiyle,
Gidersin el açarsýn Hacý Bayram’a
Köþede nakkaþlar, az ileride kitapçýlar.

Gelmiþken Ankara’ya, uðramasan ayýp olur Atanýn mekanýna,
Uzanýr kolun, ta Anýt Kabir’e.
Atandan alýrsýn duayý, devam edersin yoluna.

Çankayanýn en iþlek sokaklarýnda,
Bir kumpir arasý mola ve bulursun kendini Kuðulu Park’ta,
Kuðulara baktýkça dalar gidersin uzaklara,
Sesleri bile huzur verir sana.

Yýlmaz Erdoðan’ýn da dediði gibi,
-Seninle Tunalý Hilmi caddesinde çay içme ihtimalini sevdim.
Tunalý Hilmi’ye döner yönün,
Semaverde Tavþan kaný çayýn o güzel tadý.

Alýr götürür seni o yeþilin en koyusuna,
Yeþil bir aþka ve mogan gölü ayaklarýnýn altýnda,
Parmaklarýnla oynaþýr sular,
Ýçine çektirir o mis gibi oksijeni.

Her aðaçta bir sevgilinin adý,
Bazýlarýnda þiirler adrenalin dolar içine.

Çocuklar gibi atarsýn kendini gençlik parkýna,
O yanýp sönen ýþýklarýn güzelliðinde,
Yaslanýrsýn arkana ve býrakýrsýn kendini baþka bir eðlencenin kollarýna.

Hayvanlar gelir aklýna ,
Þu kuyruðunda binlerce renk olan,
O kuþun evine düþer yolun,
Tek tek gezersin, kendinden emin Fili,
ardýndan sinsi Yýlaný ve o tatlý Maymunlarý.

Elveda demek zordur bu güzelliklere,
Yüzün otobüs camýnýn garantisinde,
Terk edersin koca þehri,
Bir daha geleceðim,
Unutmam seni diyerek.

Ve son kez kalkarsýn ayaða,
Saygý duruþunda veda edersin,
Atanýn kurduðu Ülkenin o güzel baþkentine.
Ankara aþktýr
Sokaklarý denize çýkmasa da.
Sosyal Medyada Paylaşın: