Yýllar geldi geçti de; hala gencim sanýrým. Ne zaman gelir acep? hayatta son yarýným. Geçen gençliði anýp, durmadan vahlanýrým. Mevcut olan yaþýmda hep gençliði ararým.
Ýmkânsýza ulaþmak, hep ideal oluyor. Hep ona varmak için, gönül buna zorluyor. Ýçimde bilmeceler, bir kurt gibi uluyor. Býraktýrýp baharý, hazaný bulduruyor.
Aðlayarak göz yaþým, gözyaþý gölü oldu. Her onulmaz arzumla, gönlüm dertlerle doldu. Hayat meþgaleleri, oldukça beni yordu. Dost sandýðým insanlar! ne aradý ne sordu. 30.09.2020 Halil müftüoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
halil müftüoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.