Sarışın olana

Zamansýz geldim belki de,
Kurumuþ güz yapraklarý þimdi mevsim.

Bir martýnýn açgözlülüðüyle kýyýlarýndayým
teknenin,
Kadýköyden Beþiktaþa yolcuyum / gün akþam, hava puslu.
Güneþten mahrum bir Ýstanbuldayým
Þimdi umut etmekten baþka yok çare

Uzak bir þehirde kimler ayrýldý temennilerle
Bir daha görebilme umuduyla / bir daha geceler uzadý istemeden.
Sarýþýn; yeni heyecanla yarýný kollar
Gözler ayrý bir telaþta yürekten uzak / onsuz san ki.

Ellerin özlemi en son giderilecek biliyorum.
Dudaklar kurumuþ, kiprikler utangaç duruyor.
Soðuktan mý bilemiyorum /
al al olmuþ iki yanak duruyor birde

Sarýþýn yosma.
Kollarýnda þimdi.
Buðulu camlarýn merhametiyle saklý bedeni
Ýniltiler çýkarýyor hiç olmadýðý kadar arsýz,
Bir kadýn o artýk.
Ýki bedende bütünleþmiþ tek bir anlam.

Doða yeni bir yaþama kucak açmýþ gülümsüyor
Bu hýrýltýlarýn adý çocuk
Hoþ geldin.
Her þey sana.

Kanber Ýhsan Öcel
Sosyal Medyada Paylaşın: