FECİR SÜVARİSİ

Kýzýl kan olunca gurubun rengi,
Ufuklarý aþýp, kal gecelerde.
Ara bul,o eþsiz zevki, âhengi,
Ýlâhi naðmeler, çal gecelerde.

Býrak dünde kalsýn, dünkü dâvâyý,
Anlamaya çalýþ, gülü rânâyý,
Bilmek istiyorsan asýl mânâyý,
Tevhit deryasýna, dal gecelerde.

Gönül semâsýna inince O nur,
Aç koyma kalbini, Zikirle doyur,
Muhammed izini sürenler, bulur,
Gönülden gönüle,yol gecelerde.

Gerçek Müminlere yakýþýr tarzda,
Arif tenezzüle iner niyazda,
Derdiyle inleyip,kavrul alazda,
Aþkýyla sararýp, sol gecelerde.

Kendine kendini, kendin sorarsan,
Aslýný bilmeye kafa yorarsan,
Müþküllerle dolup cevap ararsan,
Musa ol Hýzýr’ý, bul gecelerde.

Bir kere parlarsa sönmez o ýþýk,
Koyu karanlýða nur olur aþýk,
Gönlüne Hükümdar olursa mâþuk,
Gafletle uyumaz, kul gecelerde.

Hicran acýsýný dindirmek için,
Vuslatý içine sindirmek için,
Yaralý; yüzünü güldürmek için,
Fecir suvarisi, ol gecelerde.

11.o1.1998
Sosyal Medyada Paylaşın: