Üzerini örttüðümüz hiçbir þey görmemek istediklerimiz deðil sadece bir görüntü karesine çok þeyden vazgeçeceðimiz akýldýþýlýlýklardýr, kim annesini son bir defa öpmek istemez neredeyse haritada bile yeri olan yanaðýndan, ya da hangi korkuya meydan okumak geçmez insanýn içinden insan yükseklerden ürküyor diye kafasýný çevirmez mi gökyüzüne kuþlardan nefret mi eder uçtuklarý için, deniz uzaktan mavidir yanýna yaklaþtýkça denizin mavi ölür deniz sadece kavramsallaþýr geriye su kalýr...
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.