Sende gördün mü pembe pembe bulutlar vardý gök yüzünde
Sanki gök hiç yaðmamýþ hiç aðlamamýþ gibiydi...
Bugünde yalnýzlýða doyduk
Kalabalýklar arasýnda kuytu bir yer bulduk
Unuttuk her ne yaþadýysak
Hayatla haþýr, neþir olduk
Ama yer gökyüzüyle birleþti bugün
Hasret giderdi eski aþýklar
Sonbahar okunu bulutlara attý belki
Belki yerin o reddedilmez çekim kuvveti
Oysa biz uzaklaþtýkça uzaklaþtýk
Koþarcasýna kaçtýk sevdadan
Kaçýndýk hasretin o arzulu kokusundan
Tuttuk kalbimizin nefesini
Korkularýmýzdý en büyük engel
Biliyorduk eðer korkmazsak þaþar dengeler
Bir nefis savaþýydý belki kendi içimizde ki
Ama neydi ki bu aramýzdaki onca yaþanan mazi
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.