Neredesin Küçük Kız

Nerede kaybettim seni.
Ankara’nýn ayazýnda,çamurlu sokaklarýnda,
Pas tutan evinde, kýrýk umudunla mutluydun.
Sevinci o soðuða býraksanda,baharýn bir gün geleceðini biliyordun,
Neredesin Küçük Kýz, yeniden doð.


Sisli gecelerinde,soba kýyýsýnda hayallere dalardýn.
Mandalina kokusunda,düþ bahçelerinde gezerdin,
Patlayan kestanenin sesiyle ürkerdin, huzursuzluðu kucakladýðýn yuvada.
Bilirdin her an kýyamet kopabilirdi, fokurdayan çaydanlýðýn boynu büküktü, umudun gibi..


Biliyor musun, en çok seni özlüyorum.
Elinden alýnan bebeklerin ne çok aðladý,
Ya atýlan kalemin, defterin önüne sürülen yasaklar.
Inan mümkün olsa seni içimden yeniden dünyaya getirir,çalýnmýþ çocukluðunu doyasýya yaþatýrdým..


Sosyal Medyada Paylaşın: