az ötede,
yolun ölüme b/akan tarafýnda,
kahverengiye kaçan tüyleri ile bir köpek su içti,
mor çiçekli aðacýn dallarý oynadý yerinden..
...
küle dokunan gözleriyle kadýnlar geçiyordu kaldýrýmdan.
karþý kaldýrýmdan da eski anýlarý olduðu adamlar..
pembe görünüyordu kaldýrýmlara daðýlmýþ ve henüz aðacýn dallarýnda devrime tutuþmuþ çiçekler;
yaklaþan otomobil ýþýklarý deðince üstlerine.
taþlarýn arasýna yuvarlanmýþ,
kimisi hala sönmemiþ izmaritler görünmüyordu dikkatli bakmadýðýnda.
ki,
dikkatli baktýðýnda her karanlýðýn altýnda birilerini bekleyen insanlar seçiliyordu,
henüz sönmemiþ izmaritler gibi kaldýrým taþlarýný andýran binalarýn arasýnda.
kuþ cesedi kokan þehrin ortasýnda,
karanlýk bir gece çökmüþtü kimilerinin göðsüne.
aþkýn bu en karanlýk saatinde
düþünceli tavrýyla bir bankta,
kitabýnýn üstündeki yeni çakmaðýný,
ayaðýnýn dibindeki çiçekleri düþünüyordu bir adam.
her gün karanlýk bir gece gibi göðsüne gömülürdü insanlar.
o ise,
mor çiçekli aðaçlar yetiþtirmiþ omuzunda.
belkide üzülüyordur.
seksenlerde þahitlik ettiði iþkenceler gibiydi, yanan izmaritler gövdesinde.
her insan dünyanýn birer yara izi gibiydi;
kendisi de.
çok geçmeden kalktý ve karanlýk bir gece gibi anýlarýnýn üstüne yürüdü.
onun ayak izleri ile kahverengi bir köpeðin su içtiði,
mor çiçekli aðacýn altýnda
çiçeklerin onun ayak izleri olduðunu düþünerek,
bastýðý her yeri aydýnlatan kadýný
hayallerini gündüzlere býraktý.
gecenin sadece otomobillerin ilk ýþýklarýný yaktýklarý anda gündüzle kavuþtuklarýný hatýrladý.
arkasýna bakmadý.
o ana dönersek;
o an emindi..
izmaritin düþtüðü yerde bir yangýn alevlenirken,
adýmlarý ile sýrtýnda dolaþýrken
ismini artýk bildiði kadýn
kahverengi bir köpeðin yanýndan geçerken...
.
..
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.