TÜRBAN VE BAŞÖRTÜSÜ TARTIŞMASI
Bir gün,
Basit bir tesadüf
Getirir bir araya
Bir kadýný, bir adamý ve bir delikanlýyý.
Baþlar aralarýnda hemen
Koyu, derin ve girift bir sohbet…
“Türban ya da baþörtüsü,
Kimi öyle,
Kimi böyle der,
Ne fark eder;
Ayný kapýya varýr” der delikanlý.
Alýr adam sözü:
“Hayýr” der,
“Baþörtüsü Anadolu’mdaki giysidir;
Geleneksel kisvesidir
Anamýn, bacýmýn, teyzemin...
Evde, tarlada örtülür,
Temiz duygularýn ifadesidir.
Korur saçý, baþý,
Dökülecek saçlarý tutar,
Karýþmasýný önler aþa, hamura.”
Genç delikanlý atýlýr hemen!
“Türban da ayný ama.”
Hayýr der adam;
“Siyasal Ýslam’ýn si mgesidir türban.
Baðlanma þekli bile deðiþir
Cemaat ve tarikatlara göre.
Yabancýmýzdýr;
Tanýnmaz, bilinmez Anadolu’mda.”
Anlaþamazlar,
Haklý görürler kendini,
Tartýþma büyür!
Gericilikle suçlar biri diðerini,
Ýrticacý der.
Diðeri de boþ durmaz.
Allah’ýn emrine karþý çýkmakla suçlar.
Kâfir,
Zýndýk,
Ýnançsýz der.
Demedikleri kalmaz birbirleri için,
An meselesidir kapýþma…
Anlam veremez kadýn
Bu anlamsýz tartýþmalara.
Ne diye konuþur erkekler
Kadýnlarýn giyim kuþamýný.
“Söz hakký kadýnlarýndýr” der.
Ama analýk duygusu depreþir,
Gönlü razý olmaz kavgaya,
Gitmelerini önerir
Mahallelerindeki aksakallýya.
Ve giderler,
Anlatýrlar;
Önce biri, sonra diðeri…
Dinler aksakallý anlatýlanlarý,
Sonra alýr sözü;
“Nur Suresindedir
Baþ örtme düzenlenmesi.”
“Ýslamýn emekleme dönemidir,
Kol gezer,
Kötüler, cahiller, soyguncular...
Muhtemel tacizlere,
Soygunlara karþý,
Müslüman kadýný korumaktýr amaç.
Yoktur baþka bir maksat…”
“Baþýnýzdaki örtüyle kapatýn ziynetlerinizi
Buyurmuþ Ulu Yaradan,”
Delikanlý heyecanlanýr!
Adý üstünde,
Delikanlý,
Yerinde duramaz,
“Ýþte Allah’ýn emri!
Baþka izaha ne hacet,
Teyit ediyor aksakallý da,
Haklýymýþým ben” der…
Bir kere daha,
itiraz eder adam;
“Ziynetlerin örtülmesi emredilmiþ,
Arabistan denilen o ülkede,
Tepededir güneþ,
Kavurucu ve dayanýlmaz!...
Bu nedenle örtü atarlar baþa,
Hem kadýnlar,
Hem erkekler.
Sýcaklardan korunmak için.”
“Ýþte bu örtüleri aþaðý indirin,
Ziynetlerinizi kapatýn,
Denmiþ müslüman kadýnlara.
Deðerli takýlardýr kimine göre,
Bazýsýna göre de göðüsler
Ziynet denilen nesne.
Ama baþ ve saç deðil.”
“Kuran ayetleri mükemmeldir,
Açýk ve nettir.
Neden muðlak ifade kullanýlsýn ki
Nur suresinde Yaradan.
Haþa!
O çekinmez kimseden,
Dos doðru der diyeceðini...
Kadýn baþýnýn örtülmesi istenseydi eðer,
Ey Müslüman kadýnlar,
Baþýnýzý örtün,
Örtmeyen bizden deðildir,
Demez miydi Ulu Yaradan?”
“Nur Suresinde,
Ýster süsü, takýyý saklayýn densin,
Ýster seks objesi sayýlan göðüsleri.
Sonuçta saç deðildir,
Örtülmesi istenen.
Ziynetlerdir...
Öyleyse,
Nerden çýkýyor bu baþörtüsü” der…
Aksakallý dinler… dinler…
Sonra konuþur;
Bir konuþur pir konuþur!
“Kardeþlerim,
Nasýl anlýyorsanýz öyle yapýn,
Saygý duyarým,
Ýkinizin de düþüncesine.
Ne olur!
Siz de saygý duyun bir birinize...”
Kadýn tutamaz kendini;
“Aksakallý dedem benim,
Merak ederiz fikrini.
Nedir þu baþ örtme meselesi?
Bilen, bilmeyen konuþur,
Olan kadýnlarýmýza olur hep.
Onlar ezilir!
Özgürlükleri kýsýlýr!
Horlanýrlar!
Küçümsenirler!
Baþ baðlamak emri midir Ýslam’ýn?
Söyle bize,
Söyle ki bilelim;
Kýrmayalým bir birimizi...”
Aksakallý, derin derin çeker içini!
Der ki;
“Bence de Nur Suresinde emredilen göðüslerin örtülmesidir,
Saç deðil.
Ayrýca,
Bir tavsiyedir bu sadece;
Yoktur cezai müeyyidesi.
Ama ve lakin;
Yüzlerce yýldýr böyle anlatýlmýþ,
Böyle anlaþýlmýþ.
Gelenekleþmiþ böylece baþörtüsü Ýslam’da.”
“Tasvip görür
Geleneklere uymak.
Uymayan ise cezalandýrýlmaz.
Velhasýl;
Takan sevabýný alýr,
Takmayan mahrum kalýr.
Ama sorumlu olmaz,
Mesele bundan ibarettir” der…
Rahatlarlar nihayet
Adam, kadýn ve delikanlý..
Kucaklaþýrlar.
Anlarlar ki;
Barýþ ve kardeþlik,
Küçük ve önemsiz bir ayrýntýya,
Feda edilemeyecek kadar önemlidir,
Yüce Ýslam ahlakýnda…
Ömer Adar-2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.