severken ayrýldýk hiç istemeden savurdu sert esen rüzgarlar bizi dalýndan kopan yapraklar gibi düþmek istemezken yere sürüklenip gittik istenmeyen yerlere sevgimize andýmýz vardý bizi ayakta tutup yaþamý sevdiren devrildik yaþlanmýþ aðaçlar gibi çatýrdayarak koptu dallarý ayrýlýp düþtü gövdesinden oysa hayatý beraber yaþayacaktýk bir ömür boyu seninle tutkularýmýn esiriyim þimdi sen yoksan da yanýmda yarýnlara umudumsun benim sevdik bir kere delicesine ayrýlýk düþse de kaderimize yinede sevmek sonsuza dek sevmek biteviye var içimizde
Nazmi Þenusta.26.09 2020.ORHANGAZÝ/ BURSA.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZMİ ŞENUSTA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.