Kitapsız.!!

Bu gece yarýsý sensizliðime içerlendim öfkeme yenildim,
Yol bilmeyen bir yabancý misali vurdum kendimi yollara,
Dolandým durdum bütün þehrin viran lambalarý sönmüþ sokaklarýný,
En sonunda kimsesizler sahilinde verdim kýsa bir mola,

Yýllarýn yorgunluðu ile oturdum bir taþ üstüne,
Gözlerim yaþlý semadaki yýldýzlar eþliðinde ay ýþýðý altýna,
Martýlar þahitliðinde kahrolasý yüreðim aldý eline sazý,
Dilimden dökülü verdi sen yazýlý þarkýmýn nameleri,

Dinlerken bendeki seni hýrçýnlaþý verdi mavi ufuklarýn durgun sullarý,
Dev dalgalar vurdu durdu sabaha kadar rýhtýmý,
Yakamozlar bana aðladý ben sensizliðime aðladým,
Bir an ortalýk sakinleþti sabah olmuþtu ben gibi denizde yorgun düþmüþtü,

Vedalaþmadan dalgalarla deniz ile yokluðunun piþmanlýðý ile ayrýldým o kimsesizler sahilinden,
Sevda rengine boyadýðým her bir köþesinde hatýran saklý olan
Kokun sinmiþ evimin yolunu tuttum
Belki duymuþsun feryadýmýn sesini bir umut dönüp gelmiþsin,
Beni bekliyorsun diye yalvardým yaradan ama yine yoksun sen...!

Baðýmsýz Þair Yazar Osman Dastan © 25 / 09 / 2020. 03: 40
Sosyal Medyada Paylaşın: