Eylül Sancısı

Savruldum kuru bir yaprak misali
Kapýldým rüzgâra, yön arýyorum
Gözardý ettim hep, bu ihtimali
Tutacak dalým yok, dört yan uçurum

Havada bir sarý bir hüzün kokusu
Rüzgârýn sesi var þu kulaðýmda
Ruhuma iþlemiþ hasret korkusu
Anladým ki, vuslat çok uzaðýmda

Yüreði sarýyor eylül sancýsý
Gözümde, dinmeden akan yaþlar var
Bu kadar, derin mi olur acýsý
Gösterdi yüzünü gamlý sonbahar

Beklenen ilkbahar daðlar ardýnda
Bir daha zor açar yeþil dallarým
Tutsak o yâr þimdi eller yurdunda
Boþluðu saracak artýk kollarým

Havada sarý bir hüzün kokusu
Rüzgârýn sesi var þu kulaðýmda
Ruhuma iþlemiþ hasret korkusu
Anladým ki vuslat çok uzaðýmda

Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın: