Ver saçýný küleklere, əlim diye oxþasýnnar Tökmə gözünnən inciyi, bilirsən ki dözəmmənəm Durnalarý gözde seher, qənədinə naðmə yazdým Oxutmasýn tembih elə, el oxusa yazammənəm
Söðüt dalýna yazmýþâm, gelen keçən bilir səni Görən halýma aðlýyýr, məjnun bilir aləm meni El ne bilsin ki məndəki, icimnen axýp gideni Gün doðmadan daðý daþý, kuþlux baxdý gezen menem Þaxta vurup baðmanýmý, quru dala taxýlmýþam Zəlzələ yaþayýr baðrým, duvar kimi yýxýlmýþam Körpe axacýydým daðda, odun kimi yaxýlmýþam Kirpiyini silme gözəl, damla damla sýzan mənəm H. Iþýk.
Külək:rüzgar Þaxta:kýraðý X:ð harfinin kýrtlaktan okunuþu Dözmek:dayanmak/sabretmek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin ışık76 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.