Firaktayım

“Seni düþündüm dün akþam yine”,
Diye baþlayan bir þarký var ya!
Keþke diyorum, keþke ben de,
Düþünebilsem seni bazý anlarda.
Her hatýrýma geliþinde;
Yüzünü, gülüþünü, ipek tellerini,
Hülyalý bakýþlarýný,
Canýma can kadar hoþ sohbetlerini,
Yanaklarýnda beliren gamzelerini,
Ak tende benlerini hatýrladýkça,
Herhalde,
Bir tebessüm kaplardý yüzümü.
Ýçimde bir þeyler canlanýrdý sanki.
Boðazýma takýlsa da bir ukde,
Yine de, seni hatýrlamak ne güzel olurdu!
Heyhat! Ne mümkün bu saadet?
Hatýrlamak için unutmak gerekir.
Ya da hadi biraz hafifletelim;
Hatýrlamak için hatýrdan çýkman gerekir.
Oysa yaþadýðým her anýmda,
Aldýðým her nefeste,
Attýðým her adýmda,
Baktýðým her nesnede,
Yalnýz sen varsýn.
Ben, senin varlýðýnda sana hasretim.
Ben, seninle birlikte senden ýraktayým.
Kahreden firaktayým.

Sosyal Medyada Paylaşın: