CEVRİYE

Havan batsýn kýz fosforlu Cevriye,
Bu evreni ben yarattým çalýmýn…
Sývan atsýn dama atar devriye,
Gör çehreni kalmaz hiçbir alýmýn…

Kültürün yok kitap deðmez eline,
Kapýlmýþsýn dizilerin yeline,
Ayda bir aþk konar gönül teline,
Yeri yakar göðe çýkar yalýmýn…

Aðlar annen her gün vurur dizine,
Kalpten gider baban düþse izine,
Perde yetmez senin bin bir gizine,
Usa düþmez izi ölüm kalýmýn…

Yumurtayý kýramazsýn aþüfte,
Emeðin yok bedavadan her köfte,
Uzun sürmez yarým kalýr bu güfte,
Dal kýrýlýr uçar gider salkýmýn…

Cantekin der; sanma yaþam saleptir,
Ömür boyu her yol sana Halep’tir,
Akýllý ol bu bir masum taleptir,
Bak Cevriye sonu acý falýmýn…

Sosyal Medyada Paylaşın: