Yok İşte!

Aðabeyim, ablam olsun isterdim
Saygýda hiçbir an kusur etmezdim
Öneri, uyarý almak isterdim
Hem de güvenerek, ne yazýk ki yok!

Onlarý bilerek zinhar üzmezdim
Bana kýzsalar da asla küsmezdim
Kimsenin yüzünden gücendirmezdim
Lakin hiç olmadý, ne yazýk ki yok!

‘Gel!’ dediklerinde koþar giderdim
‘Koþ!’ dediklerinde uçar giderdim
‘Coþ!’ dediklerinde zýplar giderdim
Onlarý özlerdim, ne yazýk ki yok!

Ýkinci bir baba, anne bilirdim
Asla yitmesinler, Hak’tan dilerdim
Varýmý, yoðumu feda ederdim
Lakin hiç olmadý, ne yazýk ki yok!

Yüreðimle sever kýymet bilirdim
Onlarý kendime rehber seçerdim
Bizi kýskansalar güler geçerdim
Aðabeyim, ablam ne yazýk ki yok!

21.09.2020

Sosyal Medyada Paylaşın: