Ben Taþýnan kalbimin kiracýsýyým Vadesi bitmiyor düþüncelerin Rüzgar dinmeyen bir acý demliyor Tütmüyor dumaný söz delenlerin
Sen Kendine eþ arar gibi uçuyor kuþlar Sinekler konuyor yediklerime Devþirme yetiþen zihin sahibi gibi Aslýna ermeden deliriyorum iþte
O Cinnet borsasýnýn mum çubuðunda Alýnýp satýlan belli belirsiz Nehirleri tatlý deryasý tuzlu Iþýktan da hýzlý geçerken zihnimi Gözlerimden kirpiðime kesiliyor yollar Dün emeklerken bugün koþuyorum ölüme
Üstad Müsait iklimler geçmiþ Ömrümüzü yemiþ eski davalar Misafir býrakýp gitmiþ diyorlar Kör bir salgýn inerken ciðerlerimize En yakýnlar birbirinin ýzdýrabý olmuþ Söyleniyor ihtiyarlar gençler çocuklar
Ey Dünyevi, Ey Geveze Bir kez bulaþtýn mý fikir denen çileye Kimse göðüs geremiyor bu vahþi hileye Eriyor dostluklar tükeniyor arkadaþlýklar Nefes nefese çakýlýp kalýyor Ve bitiyor iþkence
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yinsani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.