Ýlk ve son defa duygularýmýn düþüncesini, Hasret kalemimle satýrlara dökmekten acizim, YResmin karþýsýnda yumak yumak kelimeler, Acýmsý bir tat ile boðazýmda düðümleniyor, Sevda mevsiminde içimde kopu veriyor fýrtýnalar, Çaresizim bir halým karþý koyamýyorum, Sanýrsýn ömrüm yurdundan sürgüne uðramýþ, Hasret denizine yelken açmýþ kimliksiz bir mülteci, Can havlýyla ecel korkusuyla demir atma arzusundayým, Nasýl oluyorsa sen vuslat limanýný bulamýyorum...
Mas mavi semaya yýldýzlar eþliðinde ay doðmuþ, Þavki sýrdaþým bildiðim geceme vurmuyor, Gönlüme son bahar hazaný deðmiþ gibi, Kahrolasý o asi söz dinlemez eylülün rüzgarý esiyor, Gözlerim aralýksýz yaðan yaðmura özenmiþ, Yaþlar kirpiklerime yanaklarýma aman vermiyor, Adýn yalnýzlýðýmýn duasý misali dilimden düþmek bilmiyor, Sanma gülüp eðleniyorum günümü gün ediyorum, Ellerini tutan ellerim titriyor ne tip ne boran nefesim kesiliyor, Hayata kahredip sessizlik içinde gizli gizli aðlýyorum...
Þehrin sokaklarýnýn tüm kuytu köþeleri meskenim, Kilit üstüne kilit vurulmuþ dilime konuþamýyorum, Çaresizlikler içinde saða sola kývranýp duruyorum, Özleminin harýyla sensizliðime yanýyorum, Hayýrsýz aþkýn mey masasýmýydý prangalar’mý vurdun, Kör kütük sarhoþunum dizlerim tutmuyor ayaða kalkayým, Dön gel be vefasýz dön gel hayýrsýz dön gel, Bir bilsen bir görsen ne hasret zincirlerini çürüttüm, Maziye hapsolmuþ esirin,mi saydýn beni kahrolasý, Anýlar eþliðinde sensiz sevda zýndanýn,da ölüyorum...