KOYUN POSTU GİYMİŞ TİLKİSİN
KOYUN POSTU GÝYMÝÞ TÝLKÝSÝN
Sözün bilmez dedi kodu edersin
Hatýrý gönülü yýkýp geçersin
zeytin yaðý gibi üste çýkarsýn
Koyun postu giymiþ tilkisin tilki.
Dilinde var binbir yalanla dolan
Sanki sanýrsýn zehirli bir yýlan
Meðer yokmuþ sende din ile iman
Ýftirayla yuvalarý yýkarsýn.
Dilin dursa, durmaz kopasý elin,
Þeytandan geliyor kanýnla genin
Yanýna kâr kalmaz asla senin ettiðin
Söyle! Yüzüme nasýl bakacaksýn?
Yýllar var ki sana tahammül ettim
Bundan sonra bende bittin tükendin
Kopasýca o aðzýndaki dilin
Sýkýþýnca iftiralar atarsýn.
Sana bu son sözüm uzak dur benden
Ne dost ne de arkadaþ olur senden
Kovdum seni gönlümdeki evimden
Tek kalýnca kýymetimi anlarsýn.
Nuray Öztürk HÜZÜN ÇÝÇEÐÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.