Harlayýp gittiði sevda ateþi Sönmedi yýllarca gelmedi peþi Umutla bekledi doðan güneþi Þavk eder diyerek belki bir ize Meðerse yar olmuþ kara gün bize
Bulurum zannetti o yarin eþi Bir zaman avuttu bu aðu keþi Sarayý köþk oldu gönül kreþi Esmedi baðrýnda bir kez alize Meðerse yar olmuþ kara gün bize
Elini tutunca yaddan bir kiþi Döküldü aðzýnda kalmadý diþi Kan dolu gözlerin inmedi þiþi Kahretti ömrünce sýr dolu gize Meðerse yar olmuþ kara gün bize
Divane dolaþtý dað ile taþý Sýðmadý yerlere sevdalý baþý Zehroldu sofrada ekmeði aþý Acýydý hayatlar bal iken size Meðerse yar olmuþ kara gün bize
Arayýp dururken gönle giriþi Zay oldu akýl da kýrdý kiriþi Ahrete býraktý yare eriþi Ne varsa hatýrda koydu valize Meðerse yar olmuþ kara gün bize
Çaðlar ABDAL’ým der garip bir kiþi Arz eder ahvali hal ve gidiþi Ar etti kendine baþka bir iþi Divane dolaþtý almadý vize Meðerse yar olmuþ kara gün bize
Mehmet Ali ÇAÐLAR (Çaðlar ABDAL) Çorum / Eylül 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çağlar ABDAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.