Dün seni ziyarete geldim Sinop iline, Hayal ettim, üzüldüm mahkumlarýn haline… Duvar da Sebahattin Ali’nin kalem izi; Cezaevi seninle ünlenmiþ, bu biline!
Bilmiyorum bir insan bunlarý nasýl yaþar? Parmaklýklar ardýnda çok aðýr bir hayat var… Þimdi þiirlerinle ýþýldýyor þairim; Bir zamanlar ardýna atýldýðýn o duvar!
Aykýrý fikirlere katlanmamýþ bir ecdat, Düþünceyi öldürmek istiyor aklý sakat! Bilmezler ki bir ölür, bin doðar bu fikirler; Disiplin hücresinde acýlar durur kat kat…
Deðiþmedi ki zalim, mazluma saldýrýyor, Kararmýþ ki vicdanlar çocuðu öldürüyor! Kan revan halde dünya, aç ve sefil insanlar; “ Aldýrma Gönül” dersin, gönüller aldýrýyor,
Hala hükmediyorlar eþkýyalar dünyaya; Hala kurþun sýkarlar hayallere, rüyaya; Sen kadar olmasa da Coþari’nin kalemi; Hala karþý çýkýyor dünyada eþkýyaya
18.09.2020/Sinop
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.