sensizliðin kerpetenleri etlerimi parçalýyor yokluðun ayazýnda dona çekiyor ellerim izmire kar Yüreðime sen yaðmýyor Sensizliðin sancýlý iç çekiþleri arasýnda kayboluyor nefesim
adýmý üç kere an gelirim diyen sesin yok ayaklarýndaki prangalar kapýda kalmýþ kilidiyle oynaþmýyor anahtar ve ben unutmaya çalýþmýyorum artýk seni inanma sevgili sakýn inanma
dilim yine bir yalanýn katili oluyor günaha bulanýyor yüreðim saklýyorum göðüs aramda sevgisizliðimi saçlarým rüzgarýn hasretinde kulaklarým sesini özlüyor sus sus sus be aklým bende biliyorum çok özledin onu uyut artýk içindeki onlarý alýþtýr artýk o gelmeyecek o sevmeyecek o gitti gitti iþte gitti
þimdi yak yýk parçala gelemeyecek iþte gelmeyecek alýþtýr artýk kendini týpký yokluðuna alýþtýðýn mutluluðun gibi alýþtýr kendini
16.09.2020 10:08 Mavii Kelebek
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.