YOLUMDA PUSULAM
Deliyim özlemin en þahanesine
Susamýþçasýna divane gibi
Açsam kollarýmý engin denizde
Bir nefes alsam yaþanmýþ gibi
Öyle buruk deðil mutluluk sanki
Tuttuðum aslýnda umudun eli
Arada içimde hýrçýn sesleri
Geceden sabaha gün gelmiþ gibi
Üzülmem güneþim doðmuyor diye
Yýkýlmam zamanýn her saatinde
Kaybolmam bu þehrin caddelerinde
Yolumda pusulam senmiþsin gibi
.
Mert Zafer Cansever