geniþ bahçemizde küçük tüpün önünde bana verdiðin ayaklarý yakardým bana ilk sarýlýþýn kaybettiðim andý ocakta kaynayan süte ekmek bandýrýp gözyaþlarým akmaya baþladý ürkekçe kimsenin suçu yok,ben suçluyum anne! bana ilk nasihatýn tayin beklediðim zamandý zaman ilacýdýr her þeyin, sabýr ise bir nimettir beþ aðustosa kadar çocuk olan ben altý aðustosda büyüdüm anne
Sosyal Medyada Paylaşın:
neciperdogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.