Özene özene özümüzü konuþa konuþa Allah’a verdiðimiz sözümüzü unuttuk Allah’ým islam alemini özüne döndür küfür ateþini söndür herkes yapýyor diye yaptýk Ýslam’ýn þartlarýndan saptýk Baþkasýna verdik vekalet bundan sonra geldi sefalet Sahip olmamýz lazým gözümüze sözümüze döneceðiz artýk özümüze baþka çaremiz yok Ýslam sözde deðil özdedir kalbin marifeti gözdedir gözüne sahip çýk nefsi yýk elin ne yaptýðý kendini yaktýðý seni beni çok da ilgilendirmez Vekaletini verdiðin seni de bilgilendirmez Kapatýyorsun kepekleri hýrsýz girmesin diye Nahoþ görüntüde gözlerini kapatmýyorsun niye Gözünden kalbine mikrop girer Hesabýný vereceksin herþeyin birer birer Hep Allah’ýn razý olmayacaðý þeyleri gözümüzün önüne koyduk Böylece ayaðýmýzýn altýna oyduk rengin tonu Her insanýn hayatýnda konu Her canlýnýn sonu vardýr peki iyilik nedir Senin iki elinle bir kiþinin hidayetine vesile olman senin için üzerine güneþin doðup battýðý her þeyden daha hayýrlýdýr buyuruyor bu gariban da sizlere duyuruyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin çelebi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.