UFKUMU AÇAN GÖZLERİN...

Hani sormuþtum ya
Bir bahar gecesi
Baþýn omzumda
Nisan yaðmuru çiselerken
’’Ilýk bir yaz gecesi
Yýldýzlara baktýðýnda ne dersin?’’

Gözlerimde hayat bulan
Ela gizlerine bakarken
’’ Hiç düþünmemiþtim!’’ demiþtin
Mehtabýn güzelliðinde
Dalýp giderken gökyüzünün gizemine
Susmuþtun...

Ben de
’’Ben olsam;
Hepsi de senin gözlerindi!’’
Derdim, demiþtim
Dudaklarýnda mavi güller açmýþtý...

Muhteþem o gözlerin
Iþýðým, yolumu tayin eden rehberim
Mektabým, güneþim, dolunayým
Zühre yýldýzým...

Rab’bim kem gözlerden sakýndýrsýn
Ufkumu açan gözlerin...

Zafer Direniþ
....
16 Eylül 2020 Çarþamba

Karabulut.
Sosyal Medyada Paylaşın: