Etraf zifiri karaya büründü Iþýklar da sönük Uzaktan bir gemici feneri yandý Þaþkýnlýðýma inat Bir pencere açýldý Keskin bir leþ kokusuydu Duvarlar nemliydi ýslaktý Bardakta güller soluk Kahrolmanýn ilk kanunuydu Ve çöktüm boðulu gözler arasýna Önce hor baktýlar sonra farkým kalmadý Bende artýk evrenin sahibiydim Gözlerim kaybetti kendini bir noktada Kahroldum içimde bir fýrtýna azdý...
Emin Barut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emin barut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.