yarayý yarayla sarmak derin yaralar açýyor çivi çiviyi sökemez keser keser sap anlatýyor kim ister terki diyarý gurbet çadýrda yatýyor yüzgöze bakýþýr günce bak aynaya hayranlýkta
karanfiller dökmeyesin mezar taþýmýn ucuna kaldýr beni ayak üstü ölü sayma diz kurþuna
onca çaðlarý atlattýk koþ medeniyetimiz var incele elekten geçir sömürülen uygarlýk var isyaným gelince dile kurþunlara gelesim var adasam bu caný hiçe ölsem zifrin karanlýkta