mezar taşına adım yazılana kadar
ölene kadar seveceðim seni
yüreðim ölene kadar
aþk ölene kadar
dünya ölene kadar
ben ölene kadar
gece ile gündüz ölene kadar
mezar taþýna adým yazýlana kadar
hayatýn içinde yaþýyordum
ama yokluðunla savaþýyordum
ben gittikçe sana karýþýyorum
elim sana karýþýyor
yüzüm sana karýþýyor
kalbim sana karýþýyor
tenim
sesim
nefesim
yüreðimdeki manzarada senin resmin var
ellerin var, gözlerin var
saçlarýn var
hayallerin
umudun
geleceðin
git gide kalbimde sevgin taþýyor
taþan sevgimi nereye koyacaðýmý bilmiyorum
odama sýðdýramýyorum
caddelere, sokaklara sýðdýramýyorum
bulutlara, denize, martýlara
dünyama sýðdýramýyorum
ölüm gelse ölüme de sýðdýramam ki
ölüm gelir beni alýr
seni yinede yüreðimden alamaz
ölene kadar seveceðim seni
kuþlar ölene kadar,
yaðmurlar ölene kadar
mavi ölene kadar
aðaçlar, çiçekler
þarkýlar, þiirler
ne zaman özlemeye baþladým bilmiyorum
ne zaman nefesim kesilircesine bekledim
ne zaman umuda direndim
yokluðuna direndim
iþte o zaman
içimde sen
bir çocuðun doðumu gibi doðuyordun
ölene kadar seveceðim seni
yüreðimin sen tarafýndan vuruluncaya kadar
hayallerim tükenene kadar
umudum bitene kadar
daðlar, taþlar yok olana kadar
okyanuslar kuruyana
toprak kül olana
can tükenene kadar
mezar taþýna adým yazýlana kadar
seveceðim seni
ibrahim dalkýlýç
14.09.2020
22.22 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.