VEDA ŞARKISI
Dün yine bu köþede, veda ederken sana
Sonsuz uzaklara ben,bir yolcu salýverdim.
Ardýndan trenine el salladýkça ben
Bir ipek mendille , sildim sildim yaþlarý
Sonra geri dönüp , senli hayale daldým
Her aným bir azaptý, þarkýlar veda çaldý.
Ve, yarým kaldý,tuttuðumuz þarkýlar
Karanlýktý artýk bana, gündüz ve geceler.
Böyle acýlar içinde, geçmeyen ömre
Razýydým artýk ; daðlarda bir aðaç olmaya ben.
En acý hatýralar, býrakmaz ki peþimi
Ayrýlýk yine kanatýr da içimi...
Ve boþ bir teselli geçiyorken günlerim
Hayalime küserim,kimlere ben ne derim.
Bir mektup bekleyen ben, alamam ki cevabý
Ruhumu yaraladý,böyle pek çok cevabý.
Sadece avuturum,þu kendimle konuþan
Kalbimi bilirim o benden çok uzak.
Gelmeden Sonbaharý, baharlarý bekleyen
Mevsimlere kýzarým.
Aygün Deniz 13.09.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.