sarýyý dürünmüþ her eylülde buruktur aynadaki efkâri yüzüm
yine bir hazan ertesi ýslaksa gökyüzüm, o vakit; beynimin küffar yaný, kalemim ve ben ve gramafon daki kehriyar hüzün, yorgun ama þükelâ bu þehirde, mahur þarkýlarýn , fevkindeyizdir.
ey ahyâr!
tütün rengi hazanlarýn ertesinde, gitmiþse gri bulutlarýn ah-i zar gölgesi, üstelik, tavlý toprak kokuyorsa , buram buram bahçeler, ya; dilimde mülteci bir þarký, müsvedde kaðýdýma umudu kusuyorum yahut; yaðmur yorgunu bu þehirde eylülü giyinip de üzerime avaz avaz susuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
olguntoprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.