Merhaba köyüm yaþadýðým yedi yýl At, eþek, deve araçtý tek gördüðüm Yaz, kýþ her gün su taþýrdým elde güðüm Kazaktý annem giyin derdi ördüðüm Öyle özgürdüm yaþanmýþ gibi yüzyýl
Merhaba þehrim gecekondu mahallem Ýlk, orta, lise çamur yürüdüðüm yollar Kuyrukta geçen yorgun ayak ve kollar Kurþun sýkanlar mitingde sað ve sollar Bir gençtim artýk yardý yenimahallem
Merhaba meslek deyip de okuduðum Hacettepe’de mesken oldu Beytepe Feycan’dý kafe ýslanýrdým çok kere Kýþýn sýnýflar dondurma gibi hele Altý yýlýmý kilimle dokuduðum
Merhaba PTT, Türk Telekom çalýþtýðým Hapisti hayat her gün ofiste geçen Yedi kiþiydik üçü sigara içen Çok çektirdiler bencilliði huy seçen On yýl boyunca zülüme alýþtýðým
Merhaba hayat sonraki seçimlerim Hac, ümre derken ne çok yerleri gezdim Çocuðum oldu mutluluk neymiþ sezdim Derdim olsa da görmezden gelip ezdim Geç oldu ama yola girdi geçimlerim.
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.